Terapia dla uzależnionych od narkotyków

W naszej pracy stykamy się nie tylko z alkoholikami, lecz także z osobami uzależnionymi od narkotyków. One także potrzebują leczenia, ponieważ nałogowe zażywanie substancji psychoaktywnych pustoszy organizm i zaburza psychiczne funkcjonowanie. Sprawdź, jak wygląda terapia dla uzależnionych od narkotyków. Dowiedz się, jakie są zalecenia dla pacjentów kończących leczenie.

Czym jest narkomania?

Człowiek cierpiący na narkomanię odczuwa silny przymus zażywania środków odurzających. Do środków tych należą takie substancje, jak m.in.:

  • heroina,
  • marihuana,
  • kokaina,
  • amfetamina.

Wymienione wyżej substancje mogą występować w rozmaitych postaciach i wywoływać różne efekty. Mają jednak jeden wspólny mianownik - oddziałują na ośrodkowy układ nerwowy i wpływają na działanie mózgu. To dlatego narkoman po zażyciu może odczuwać euforię i przypływ energii, a także doświadczać halucynacji.

Czym jest narkomania?

Jak leczyć narkomanię?

Podobnie jak w przypadku alkoholizmu, terapia dla uzależnionych od narkotyków polega na pomocy psychologicznej.  Terapeuci prowadzący leczenie w naszej placówce:

  • wspierają chorego w odkryciu przyczyn uzależnienia,
  • uczą pacjenta radzenia sobie z głodem narkotykowym,
  • pomagają wypracować dobre nawyki sprzyjające trwałej abstynencji.

W naszym prywatnym ośrodku leczenia uzależnień prowadzimy sesje terapeutyczne w grupach oraz rozmowy indywidualne z terapeutami. W razie potrzeby zapewniamy też opiekę psychologa czy psychiatry. Ważnym elementem skutecznej terapii uzależnień są regularne spotkania Anonimowych Narkomanów (NA). Nasi podopieczni budują wspólnotę, w której pragną wytrwać w trzeźwości oraz pomagać sobie nawzajem.

Co po terapii narkotykowej?

Co po terapii narkotykowej?

Osoba mierząca się z nałogiem narkotykowym odbywa w naszym ośrodku 28-dniową terapię stacjonarną. Co dzieje się po jej zakończeniu? Oto co zalecamy naszym pacjentom.

  • Kontynuacja uczestnictwa w mitingach NA.
  • Udział w warsztatach terapeutycznych.
  • Uważna obserwacja siebie, swoich emocji i zachowań.
  • Utrzymywanie kontaktu z terapeutami i innymi leczącymi się uzależnionymi.

Niemniej istotne jest zerwanie wszelkich stosunków z ludźmi, wśród których pacjent zaczął brać narkotyki. To może być np. grupa rówieśnicza, w której dana osoba czuła się akceptowana, o ile odurzała się tak, jak wszyscy. Po zakończeniu terapii dla uzależnionych od narkotyków nie można wrócić do "starego" życia. Sprzyjałoby to bowiem nasilonemu głodowi narkotykowemu, co mogłoby się skończyć nawrotem choroby.